நெடுஞ்சாலைகள் நீள்கின்றன
நிரந்தரமாய்ப் போவதற்கான
ஏற்பாடுகளுடன்
கட்டிழந்த வாகனங்கள்
பயணிகள் மீது
அகாலம் விதைக்கின்றன
வசதிக் குறைவான
சவக்கிடங்குகளில்
உயிர்கள் கடந்துபோகின்றன
வரிசையில் குவியும் இறப்புகளை
எரிக்கத் தடுமாறி
மூர்ச்சை அடைகிறது
மின்மயானம்
கலங்கிக் கலங்கிக்
கருமுகில் கவியும்
இணைகளின் கேவல்
உறவுகளின் ஓலம்
வீடு முழுக்க
மரண வாசனை
ஆறுதல்கள் தேம்புகின்றன
அம்மாவை
அப்பாவை
பறிகொடுத்த குழந்தைகள்
திடீர் திடீரென
அழுதழுது விளையாடுகின்றன
கண்ணீரைத் துடைக்கத்
தெம்பில்லாத கைகள்
மனசுக்கு பாரம்
கூடிக்கொண்டே போகிறது
தந்தையானவள்
தாயுமானவன்
எண்ணிக்கை
தன் மறுப்பை
மேலும் உறுதிப்படுத்துகிறதாய்
பக்தர்களைக் காவுகொண்ட
கடவுள்
வேதனை ஐயா
ReplyDelete